- A wiesz, zwiewałam z domu w pośpiechu, nie miałam czasu zapakować do torby żadnego mięśniaka. Poza tym nie lubię takich napakowanych facetów; zazwyczaj mają ego wielkie i świata nie widzą poza czubkiem własnego nosa. To znaczy każdy facet tak ma, ale oni to już dopiero.. - uśmiechnęłam się - Sama umiem się bronić.
- Nie wątpię. - kobieta sprawiała wrażenie bardzo miłej i rozmownej istoty - Jednakowoż nigdy nic nie wiadomo, zawsze chyba lepiej podróżować w towarzystwie...?
- Oh.. - uśmiechnęłam się - Po prawdzie to nie jestem sama. - spojrzała na mnie pytająco - Podążają za mną duchy, a ostatnimi czasy jest ich coraz więcej. Myślę, że one również mogłyby mnie obronić, gdyby coś nagłego i poważnego się stało, chociaż kto wie.. - zamyśliłam się - ..jeszcze nigdy nie współpracowałam z nimi w taki sposób. No ale nie ważne! - rozpromieniłam się - Na razie nikt mnie nie napadł i po bliskości domu mojego brata wnioskuję, że w tej podróży już nie zdąży się to zdarzyć. Widzisz? - spytałam wskazując jakieś niewyraźne kształty pomiędzy drzewami - Zdaje się, że doszłyśmy.
<Phoenix?>
http://okruchlodu.blogspot.com/ zapraszamy do dolaczenia oraz zawarcia sojuszu czekamy na informacje zwrotna
OdpowiedzUsuń