O dziwo podczas mojej akcji zdobycia informacji przypałętał się Phantom i do tego z taką miną jakby miał mnie zaraz zabić, a tego blondyna wykastrować.
Czyżby był zazdrosny?
Śmiałem się w duchu z jego miny jednak ignorowałem go słuchając historii o tej babci. Dowiedziałem się bardzo dużo~!
- ... No i to cała historia.- Tom, bo tak miał na imię ten chłopak uśmiechnął się szeroko do mnie.
- Naprawdę cudowna~!- podekscytowałem się zachichotałem do niego.- Jednak muszę już iść, przepraszam.- zrobiłem smutne oczka.
- A spotkamy się jeszcze?
- Oczywiście~!- przytuliłem się do niego i szybko zabrałem mu portfel, chowając go w rękawie.
Odczepił się ode mnie i po kolejnym pożegnaniu ruszyłem do Phantoma który zabijał mnie wzrokiem.
- Co się gapisz?- mruknąłem i rzuciłem mu portfel.- Zobacz czy dużo i mam informacje o tej ulicy...
- Will.- zatrzymał mnie łapiąc mnie za ramię.
- Co? Zazdrosny Phantuś? Nie rozumiem cię. - westchnąłem.- Sam mnie nie chcesz a innemu nie dajesz.. Nie to że chcę iść bo wolę ciebie ale to się nazywa egoizm.
[Phantom?]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz