Ten pocałunek był dość niespodziewany, miałem się na niego wydrzeć, że prowadza się z moją siostrzyczką, a ten mnie tak bierze z zaskoczenia. No ale przyznam, trochę mnie to też uspokoiło. Przynajmniej woli całować mnie, a nie Yassel.
Jako kompletnie niedoświadczony osobnik, wolałem tylko siedzieć i czekać, aż William skończy, tylko czasami mocniej przyciskałem go do siebie, żeby później mi nie powiedział, że jestem jak kłoda. Uczucie całowania chłopaka było jednocześnie bardzo odmienne, ale i bardzo podobne do całowania dziewczyny. Może tylko odczuwałem jakiś moralny dyskomfort, ale poza tym.. nie było to już dla mnie dziwne.
Wtem William odkleił się ode mnie i usiadł na fotelu, jakby intensywnie myślał. Spojrzałem na niego zaskoczony.
- Co robisz? - spytałem.
- Próbuję sobie coś przypomnieć!
- I jak?
<William?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz