Od Damien'a i Desot'a

-Punkt widzenia Desot'a-
Wędrowaliśmy dość długo od czasu gdy porzuciliśmy naszą rodzinną watahę. Miałem tylko nadzieję że znajdziemy nową. Szedłem po prawej od Damien'a gdyż zawsze jesteśmy razem.. Kilka minut później poczułem burzenie w brzuchu, wiec postanowiłem że zapolujemy na coś. Zaczęliśmy polowanie na sarnę. Polowanie lepiej idzie Damien'owi niż mi. Dla tego dowodził.

-Punkt widzenia Damien'a-
Opuściłem naszą rodzinną watahę razem z Desot'em. Nie będę tęsknił za nią bo większość mojej rodziny tam umarło.. Wędrowałem w poszukiwaniu nowej watahy dla mnie i brata. Szliśmy długo. Szedłem po lewej od Desot'a gdy usłyszałem bulgot brzucha! Niestety to NIE był mój tylko Desot'a. Specjalnie dla niego (i dla mnie też) poszliśmy na polowanie. Jak zwykle tym dowodziłem bo to umiem bardzo dobrze (poza zabijaniem). Jedyne co Desoto umie to:
-Dowodzić strategicznie i rozsądnie
-Walczyć o swoje
-Zawsze się poddawać..
Lecz co mnie to obchodzi?!? Polowałem na sarnę razem z bratem gdy nagle usłyszałem szelest z krzaków po prawej. Po kilku sekundach wyskoczył stamtąd zwariowany dzik a za nim jakiś inny.. WILK!!

<Wilku kim jesteś?> 

Od Alfy - na przyszłość błagam, mniej błędów ortograficznych ;_;