Sama nawet na to nie wpadłam, nie wiem dlaczego ale ta cała sytuacja mnie rozbawiła. Nagle zaczęłam się śmiać, a w moim przypadku to rzadkość.
-Nawet o tym nie pomyślałam.- powiedziałam rozbawiona, jednak po chwili się opanowałam.
-Nie musisz mnie za nic przepraszać, cenię osoby szczere a nawet sama taka nie jestem.- wstałam i wzięłam książkę do ręki.
-Może chcesz się ze mną przejść do biblioteki? Muszę oddać książkę i przy okazji coś wypożyczę i będziemy mogły razem poczytać.- uśmiechnęłam się lekko. To było coś dziwnego, jak by nasz los właśnie został połączony przez książkę a może to tylko moja wyobraźnia. Jednak czuję do tej duszyczki pewną sympatię i nie mam zamiaru rezygnować z tej znajomości.
-To co idziemy?- wyciągnęłam ku niej dłoń.
<Argona?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz