A co mi szkodzi przebierać się za kobietę? Jako morderca nie raz musiałem to robić (by np. się poukrywać) i absolutnie mi to nie przeszkadzało a nawet bawiło. Jestem bardzo atrakcyjnym mężczyzną a co dopiero kobietą.
Co najlepsze będę mógł zemścić się na Phantomie. Będę starał się by był zazdrosny, może nawet nie będę musiał się starać...?
- No niby tak mówiłem i co z tego? To nie znaczy że masz się przebrać za kobietę.
- A właśnie że w tej sytuacji znaczy. Zaprowadź mnie do sklepu z ciuchami.- wierzgnąłem nogami.- Ja wiem lepiej co robić.
- Z jakiej racji?!
- Z takiej że nadal żyję.- prychnąłem i zsunąłem się z niego.- I nie myśl że przestałem się złościć.- zmarszczyłem czoło stając przed nim.- Nie zapomnę ci tego. Idź teraz do domu i i poszukaj jakiegoś mieszkania. Ja nakupuje ciuchy i inne pierdułki.
Odwróciłem się i ruszyłem głównym wyjściem z cmentarza.
Odwiedziłem kilka sklepów i nakupowałem różnych sukienek, bluzek i spodni, oczywiście nie wszystko dla kobiet. Muszę też odnowić swoją garderobę.
Nabyłem też doczepek do włosów i kosmetyki. Oj nawet Phantom mnie nie pozna. Wstąpiłen też do mamy po drodze spytać o jakieś mieszkanko. Znając życie tamten fioletowowłosy dupek nie zrobił nic w tym kierunku. Po prostu mu się pewnie nie chciało.
Załadowany torbami ruszyłem lasem do domku. Oby chociaż czekało na mnie coś do jedzenia... nie, zaraz... Phantom nie umie gotować...
- Wróciłem.- mruknąłem wchodząc cicho do domu. Od razu przywitały mnie koty i zaczęły łasić się do nóg.
[Phantom?]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz