- Ja ciebie też - uśmiechnąłem się bolejąco, bokserki naprawdę były na mnie za małe i niemiłosiernie wbijały mi się w przód.. - Ale chyba musimy już iść do domu, prędko...
- Nie, czekaj! - złapał mnie za rękę - Serio, jesteś inny niż wszyscy, naprawdę bardzo cię kocham, chcę być z tobą już zawsze...
- Tak, ja też.. - skrzywiłem się - ..naprawdę proszę cię, chodźmy do domu..
- Moja miłość jest wielka, niezmierzona, przepełnia mnie całego do głębi.. - nie wiem co mu się teraz zebrało - No i tak się składa, że dzisiaj są te no.. moje urodziny i...- złapałem go za nadgarstki.
- Jeśli teraz, w tej chwili pójdziemy do domu, to będziemy się kochać dziko i namiętnie aż do końca naszych możliwości. Mogę być nawet na dole.. - to i tak chyba będzie mniejszy ból niż to, co teraz czułem.
- Ah, Phatuś...~! - zarumienił się - Pamiętaj tylko, że jestem wampirem i moje możliwości są naprawdę duże..~!
- Tak, cieszę się, nie wątpię. - uśmiechnąłem się - Idziemy?
<William?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz