- Phantom, co ty tutaj robisz? - nagle z rozmyślań wyrwał mnie znajomy głos. Uniosłem wzrok i napotkałem Williama, który badawczo mi się przyglądał - Myślałem, że nie mogłeś się ruszyć.
- Nie mogłem zasnąć przez ciebie.. - westchnąłem - ..więc ruszyłem popłacić rachunki. Przy okazji zdarzył mi się niemiły wypadek. - nagle zobaczyłem, że jego ręka jest cała w poplamionych krwią bandażach - A ty coś narobił?
- Aaaa.. to z kolei "drobny wypadek" przy pracy. - zaśmiał się - Nadziałem się na drut.
- Wtedy jak rozmawialiśmy?
- Nie, wtedy rozładowała mi się komórka - westchnął - Chciałem stąd iść, ale oni wmawiają mi, że jestem niepełnoletni. Wiem, że młodo wyglądam, ale to już jest zwyczajna zniewaga. - zaśmiałem się i spojrzałem znowu na kubek, który miałem w dłoniach. Wzorki na jego wierzchu pomagały skoncentrować mi moje naprawdę rozbiegane myśli -Próbujesz połączyć się telepatycznie z kubkiem? - William uniósł brew, zapewne chciał się zemścić za tą wannę.
- Nie. - mruknąłem - Po prostu to mnie uspokaja.
- Hm..? -spojrzał na mnie dziwnie - Co właściwie się stało, że cię tutaj zamknęli?
- Zemdlałem po prostu. Poza tym czuję się trochę dziwnie.. - i śnią mi się rozmaite rzeczy, pomyślałem. - i to tyle. - na razie może lepiej mu nie mówić.
- Zemdlałeś? No w sumie.. w końcu byłeś wykończony, nie? - przypomniał - Trzeba było się jednak nie ruszać z łóżka - przytaknąłem.
<William?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz