Uśmiechnąłem się lekko i wtuliłem się w chłopaka. Taki się miły i słodki teraz zrobił, chyba powinienem częściej chorować.
Było mi zimno, wszystko mnie bolało i oczy same mi się zamykały, ale trwałem dalej z Phantom'em.
- Ja też bym za tobą tęsknił bardzo.
- Will nie gadajmy o takich rzeczach.- znów pocałował mnie w policzek.
- A o czym pogadamy?- szepnąłem, naprawdę czułem się jakbym zaraz miał umrzeć.- Co porobimy jutro?
- Nie wiem, może poleżymy i polenimy się?
- Phan, ja nie mam 5 lat.- zaśmiałem się cicho.- Wiem że chcesz mnie zatrzymać w łóżku...
Chłopak zaśmiał się i przyznał mi rację. Może nie wyglądałem ale umiałem być poważny.
- Zjemy jutro coś słodkiego?- zaproponowałem i zadrżałem z zimna.
- Zjemy.- chłopak pogłaskał mnie po głowie.- Chcesz herbaty?
- Poproszę, tylko nie spal wody~..- parsknąłem.
Phantom wygrzebał się z łóżka i okrył mnie szczelnie kołdrą. Naprawdę mam nadzieję że nie umrę, chciałbym się jeszcze przespać z Phantusiem, ciekaw jestem czy jest dobry w łóżku.
- Już ci humorek wraca.- pogłaskał mnie po głowie i poszedł do kuchni.
Przekręciłem się na brzeg łóżka, uważając na ramię i od razu zamknęły mi się oczy. Zachciało mi się strasznie spać i widać Phan sam wypije herbatę.
[Phantom?]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz