Pierwsze co wyleciało przez okno to Seion.Wyskoczuła najdalej jak mogła i w powitrzu zminiła się w smoka, gdy się zmieniała ciało dziecka podrzuciła i będąc gadem złapała go do pyska. Potem wyskakiwaliśmy my by zaraz wylądować na miękkim futrze kobiety.
- Taka smocza forma się przydaje.- uśmiechnąłem się zadowolony.- Trochę za duża ale fajowa.- Nadąłem policzki. Nikt z naszej drużyny nie będzie musiał umierać, to cudowna wiadomość, pożyjemy trochę dłużej.
- I z czego się cieszysz?- warknął Phantom.- Zabiłeś malutkie dziecko.
- Wiem to, ale takie było zadanie.-westchnąłem.
Unosiliśmy się coraz wyżej i miasto zaczęło znikać za nami, nikt nas raczej nie ścigał.
- Nie mogliśmy wziąć go żywego?- Phan drążył temat, wież że to co zrobiłem było niemoralne, ale musiał się z tym pogodzić.
Odwróciłem się do niego i spojrzałem w oczy.
- Nie lubię zabijać dzieci.- zacząłem.- Ale Bezimienny widocznie musiał mieć powód, a ja chcę przeżyć, a jeszze bardziej chcę żebyś to ty przeżył.- dźgnąłem go palcem w pierś.- I dlatego zrobię wszystko by się tak stało, nie obchodzi mnie nikt inny tylko nasz dwójka.
[Phantom?]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz