- Hmm.. - mruknąłem i poczułem, że też szklą mi się oczy. Albo to może woda z prysznica mnie ochlapała..? Nie ważne. - Wiesz, cieszę się, że Cię poznałem, Will. - odjął rękę od oczu i spojrzał na mnie - Mimo, że jesteś niewiarygodnie upierdliwą mendą, to i tak się cieszę, że cię poznałem.
- Hej, nie komplementuj mnie tak.. - zaśmiał się i spuścił wzrok - ..ja też się cieszę, że cię poznałem, mimo, że jesteś strasznym i bezdusznym dupkiem.
- Może i strasznym i bezdusznym, ale jakim znowu dupkiem..? - udałem obrażonego i pochyliłem się nad nim z pretensją - Kiedy to niby było, hę?
- Choćby wtedy, jak po naszym pierwszym razie poszedłeś pogadać z Gefą, zamiast ze mną zostać..! - William naburmuszył się - A było więcej takich sytuacji.
- No może faktycznie wtedy przegiąłem.. - zamyśliłem się - ..chyba musimy to nadrobić, ne..~?
- Oj, zdecydowanie.. - przytulił się do mnie - ..przytyłeś.
- Co?! - co jak co, ale to nie było urocze - Ja wcale nie przytyłem i ty o tym wiesz, ty tylko chcesz mi podziałać na nerwy!
- Przytyłeś, przytyłeś..! - chwycił mnie za boki, pomiędzy miednicą a żebrami i zaczął ugniatać - Tłuszczyk czuję, dużo tłuszczyku~! - zachichotał widząc moją minę.
- To nie jest tłuszcz.. - zaczerwieniłem się - Każdy facet ma trochę zapasów, nie? Ty za to jesteś za chudy! - złapałem go za ramiona - Jak cię tak złapię, to czuję twoje kości pod palcami.
- To nie kości, kretynie..! - pacnął mnie namydloną gąbką w nos - To są twarde jak stal mięśnie. - wywalił język.
<William?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz