- Mamy pociąg o dziewiątej. Jest 8.30, ale na szczęście teraz mamy stację blisko domu, więc zdążymy spokojnie.. - zastanowiłem się nad wcześniej zadanym pytaniem - ..szczerze powiedziawszy nie wiem jaką broń mam wziąć. Masz jakiś normalny pistolet?
- Co rozumiesz przez słowo "normalny"..? - spytał z pełnymi ustami, bo napakował sobie od metra płatków do ust i teraz wyglądał trochę jak chomik.
- W sensie, że taki poręczny.. i.. no normalny. - uniósł brew - W każdym razie nie karabin maszynowy.
- Ah..! - wytrzeszczył oczy i upuścił łyżkę do tej słodkiej brei, którą spożywał. - Petunio najśliczniejsza i zastępy bratków wieczyste: zapomniałem o tym karabinie z naszej szafy!
- Aaaa.. - krew odpłynęła mi z twarzy. - Wiesz... to trochę późno się orientujesz..
- Nie mieścił się do walizki.. - Will zrobił się bledszy niż zwykle - ..więc odłożyłem go na swoje miejsce, mówiąc sobie, że potem znajdę dla niego sposób przemytu. I kurde, zapomniałem na śmierć o tym, że tam leży!
- Masz szczęście, że ludzie boją się nadal tamtego miejsca.. - westchnąłem - ..choć spodziewam się, że prędzej czy później ktoś obrabuje tamte budynki, gdy dowie się, że się wyprowadziliśmy.
- Aaaaj.. - podrapał się po głowie rozdrażniony - ..teraz ta myśl będzie mnie prześladować. Co jak jakieś dzieciaki tam wejdą i zaczną się nim bawić..? Byłaby mała masakra.. poza tym ktoś może go ukraść: a nie tak łatwo było go zdobyć.
- Skoro jesteśmy w temacie.. - spojrzałem na niego z niemałym zainteresowaniem - Skąd w sumie przytaszczyłeś ten karabin?
<William?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz