Nie powiem zaskoczył mnie ten clown, nie sądziłem że wyrzuci ją przez okno, ale przynajmniej ja się nie musiałem męczyć. Zamknąłem drzwi naszego przedziału i położyłem się na siedzeniach.
Phantom usiadł naprzeciwko mnie i patrzył się wymownym wzrokiem. Wiedziałem że ma do mnie pretensje.
- Nie przesadzaj Phan~. Należało się jej.
- Tak wiem, ale panuj nad sobą.- mruknął i spojrzał na okno.- Musimy mieć jakiś sprzymierzeńców a nie wrogów.
- Ja tam umiem sobie radzić samemu.- uśmiechnąłem się lekko i zwlekłem się z tych siedzeń i usiadłem na kolanach Phantom'a.- Pamiętasz jak się całowaliśmy w pociagu? Byłeś wtedy jak kłoda.
- Pamiętam i nie zmieniaj tematu.- otoczył mnie swoimi rękami i przytulił do siebie.
Cmoknąłem go w policzek i uśmiechnąłem się, nie chcę go tracić, zrobię wszystko by przeżył.
- Dobra, nie będę zmieniał, ale kiedy wysiadamy? Żebyśmy stacji nie przegapili...
[Phantom?]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz