Zakupy były naprawdę ciekawe i przyjemne, byłem zdziwiony, że Phantom był taki wesoły i pozytywnie nastawiony do życia. Wszystko mu się chciało, reagował uśmiechem i miłymi słowami. Śniło mu się coś że jest taki radosny? Patrzył się też na mnie jakoś inaczej... Ciekaw jestem jaki będzie wieczór~. Już się doczekać nie mogę~!
Do tego postąpiłem pierwszy krok do "polubienia" ryb. Phantuś kupił mi słodki bryloczek do telefonu, właśnie z rybką, mówiłem mu, że wolę pandę, ale się uparł. Tak w sumie to bryloczek mi chyba nic nie zrobi, hm?
Gdy już wracaliśmy, obładowani torbami to poczułem jak ktoś mnie klepnął w tyłek. Na początku sądziłem, że to Phantom, ale usłyszałem głos który już dawno nie rozbrzmiewał w moich uszach. Gdy go słyszałem to ciarki przechodziły mi po plecach, a jego obecność zwiastowała albo kłopoty albo coś gorszego.
- William!- Hijo zmierzwił mi włosy.- Jak leci?
Spojrzałem na niego z uśmiechem, jak ja dawno go nie widziałem... Prawie wcale się nie zmienił, miał może trochę dłuższe włosy i więcej mięśni.
- Ooo~! Hijo~!- zachichoyałem.- Kope lat~!
- No, ile to my się już nie widzieliśmy? Ze trzy lata? Dwa?
- Coś koło tego, co tu porabiasz?
- Will, sądzę że musimy już iść.- Phantom złapał mnie za łokieć, jego głos nagle był taki... Ponury? No cóż znów mu pewnie humor przeszedł, tak jak zwykle.
- A to kto niby?- Hijo spojrzał na mojego chłopaka.- Od kiedy zadajesz się z takimi ponurakami?
- To mój chłopak.- zaśmiałem się.- Ale chyba ma racje, musimy już iść.
- Ej halo, halo...- Hijo złapał mnie i przytulił do siebie, a potem przewiesił mnie sobie przez ramię. Nie obchodziło go że trzymam torby.- Myślisz że znów mi tak szybko uciekniesz? Może macie trochę czasu? Chodźmy do jakiejś knajpki, ja stawiam. Trzeba trochę podtuczyć tego chuderlaka.
Podszedł trochę bliżej Phantom'a i wyciągnął dłoń w jego stronę.
- Tak w ogóle jestem Hijo.- uśmiechnął się.
[Phantom?]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz