- Oh kochanieńki~!- rozłożyłem się na meblu.- Chcesz coś wiedzieć o mnie~? Możesz czuć się zaszczycony bo ci powiem~!
Phantom usiadł na kanapie i spojrzał na mnie z niesmakiem, oj chyba nie odpowiadała mu moja obecność~! Bawi mnie to całkowicie~! I chcę więcej emocji~! Podrażnię go jeszcze, może schowam mu gdzieś tą Krysię? Aż zachichotałem w duchu.
- Pamiętam tylko ostatnie dziewięć lat mojego życia~..- uśmiechnąłem się szeroko, a on podniósł jedną brew w zdziwieniu.- I spędziłem je w mieście, jak się pewnie domyślasz nie była kolorowa~!- podniosłem się i przeszedłem po pokoju oglądając szybko jakieś rzeczy i zapamiętując to co można przejrzeć.- Trochę ludzi zginęło i takie tam... Aż w końcu trafiłem tutaj~! Nawet nie wiem jak~! Sądzę, że co jakiś czas tracę pamięć, uciekają mi niektóre dni, ale tylko niektóre~! Wątpię, że zapomnę jak masz na imię~!- zachichotałem i usiadłem obok niego.- Masz dziwne imię, rodzice cię nie kochali czy co~?
[Phantom?]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz