Phantom tak mnie rozpieszcza i się o mnie troszczy~! Urocze~! Ale ten ciemny typek w tym ciemnym kącie mnie niepokoi. Patrzy się na mnie i patrzy. Ja rozumem, że jestem piękny, słodki, uroczy i ogólnie jestem bogiem, no ale, że przyciągam samych zboczeńców? Na razie Phantuś mi wystarczy~.
- Co mi zamówiłeś~?- uśmiechnąłem się ignorując tamtego gościa.
Phantom usiadł sobie na krzesełku które dzielnie sobie przyniósł i zerknął ostrożnie na tamtego ktosia.
- Same nieszczęścia przyciągasz.- mruknął.- A to co zamówiłem to niedługo zobaczysz.
- A poprosiłeś kelnerkę o świece~? No wiesz, żeby było romantycznie skarbie~.
- Przeginasz.- spiorunował mnie wzrokiem.
No to po prostu najcudowniejsza mina jaka kiedykolwiek widziałem~! Zauważyłem kontem oka jak tamten gościu się poruszył w miejscu, jednak nie wstał, tylko dalej się patrzył.
- Phantuś~... Jak coś to mnie obronisz, ne~? I Mieczysława, a w ogóle zamówiłeś mu coś?
- To pluszowa panda.- westchnął.
- Szowinista.- prychnąłem.- To jest dyskryminacja.
- Mieczysław to kobieta?
- Nie wiem.- wzruszyłem ramionami.- Pod ogon mu nie zaglądałem, powiedzmy, że jest obojnakiem~! Ze słodką mordką~!
Wtedy tamten facet powstał, słyszałem szuranie jego krzesła. Po moich plecach przeszedł zimny dreszcz i lekko spojrzałem w tamtą stronę. To co zobaczyłem było... No cóż dziwne. Facet był przebrany za lisa i to chyba nie był ten clown, chociaż któż to wie?
- Kochanie~...? Ty widzisz to co ja? Chociaż w sumie to festyn jest...- uśmiechnąłem się lekko.
Mężczyzna podszedł do nas, spotkał się z naszym ciekawskim wzrokiem i skrzywił się.
- Pedały.- mruknął, odwrócił się na piecie i wyszedł z lokalu.
Ja po prostu nie wytrzymałem i zacząłem pokładać się ze śmiechu.
[Phantom?]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz